Επόμενος προορισμός το χωριό Άρης, το οποίο βρίσκεται μόλις 10 λεπτά έξω από την Καλαμάτα. Είπαμε τώρα που πιάσανε οι ζέστες να βγούμε λίγο εκτός. Σήμερα το αφιέρωμα έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι βρισκόμαστε στα πάτρια εδάφη της Χρύσας, οπότε θα προσπαθήσω να γράψω καλά λόγια για τα πέριξ του χωριού!
Κάνοντας τη βόλτα μας κατά μήκος του ποταμού Πάμισου, βλέπω να ξεφωτίζει μια ωραία οικογενειακή ταβέρνα ο «Μπαρούνης». Από μακριά δείχνει σαν περιβόλι, διότι έχει μια τεράστια έκταση κήπου με γκαζόν, όπου οι πελάτες μπορούν κα καθίσουν και να απολαύσουν τη δροσιά του φρεσκοποτισμένου γρασιδιού.
Καταλάβατε και μόνοι σας φαντάζομαι που επιλέξαμε να καθίσουμε! Ο κατάλογος είναι μετρημένος, κάτι που στην αρχή με ανησύχησε, αλλά στη συνέχεια διαπίστωσα πως στο συγκεκριμένο σημείο δεν θα χρειαζόμουν παραπάνω εδέσματα από αυτά που παραγγείλαμε. Είναι αυτό που λέμε πως έκαστος στο είδος του. Εκεί αξίζει να πας και να φας ότι βγάζει η ψησταριά. Εμείς παραγγείλαμε μια χωριάτικη, μια μερίδα πατάτες, δέκα σουβλάκια χοιρινά και μια πίτα με χοιρινό γύρο. Όλα ήταν καλοψημένα, η σαλάτα τεράστια, αλλά πιο πολύ από όλα μας άρεσαν τα σουβλάκια, τα οποία δεν είχαν ίχνος ξιγκιού. Παραλίγο να παραγγέλναμε και άλλα πέντε, αλλά σκεφτήκαμε πως είναι βράδυ και έχει αφόρητη ζέστη. Δεν είμαστε για τέτοια.
Η ταβέρνα αυτή είναι ιδανική για οικογένειες με παιδάκια, διότι εκτός του ότι είναι τεράστιος ο «πράσινος χώρος», διαθέτει και κούνιες. Πάντως εμείς σαν μεγάλα παιδάκια, πριν φύγουμε την κάναμε την κούνια μας. Ψέματα μην πούμε!
Βρείτε τον Μπαρούνη στο σταθμό του Άρι
No comments:
Post a Comment